Główne założenia mojej metody pracy

Pracuję w oparciu o zasadę, która głosi, że psychoterapia powinna trwać tyle, ile to jest bezwzględnie konieczne, aby pacjent mógł poradzić sobie z bolesnymi symptomami, odzyskać poczucie wpływu na własne życie i czerpać z życia satysfakcję. W oparciu o to założenie dobieram sposób pracy.

Psychoterapia integratywna, którą się zajmuję:

• czerpie rozumienie psychopatologii pacjenta oraz metody pracy z różnych szkół psychoterapii oraz ze wszystkich pozostałych zasobów psychoterapeuty (t.j. osobowość psychoterapeuty, jego doświadczenie życiowe, pasje itp.)
• jest dostosowana do indywidualnych problemów, możliwości i potrzeb pacjenta
• jest spójna w swoich założeniach (różne metody, ale spójny model teoretyczny;
  swoją pracę opieram głównie na podejściu psychodynamicznym)podejście psychodynamiczne -opiera się na teoriach psychoanalitycznych, teoriach relacji z obiektem i psychologii ego.
  Celem tych podejść jest pomoc pacjentowi w lepszym rozumieniu siebie, zwłaszcza w aspekcie nieświadomości, tak, aby jego życie stało się pełniejsze i bardziej satysfakcjonujące. Psychoterapeuci psychodynamiczni wraz z pacjentem pracują nad uzyskaniem większego wglądu w doświadczenia obecne i przeszłe

  podejście systemowe –  uwzględniające strukturę, w której pacjent funkcjonuje np. parę i/lub rodzinę

  podejście ericksonowskie – to niekonwencjonalna, ateoretyczna, metoda terapii strategicznej, której twórcą był Milton Erickson. Terapia nastawiona jest na skuteczność oddziaływania. Koncentruje się na teraźniejszości i zorientowana jest na przyszłość.Zadaniem terapeuty w tej metodzie jest skuteczne wywołanie zmian poprzez bezpośrednie lub pośrednie uruchamianie zasobów tkwiących w pacjencie, a w przypadku terapii rodzinnej zasobów poszczególnych członków rodziny, bazując na charakterze relacji między nimi.

  psychoterapia poznawcza (kognitywna) – w tej metodzie nacisk kładziony jest na zrozumienie związku jaki łączy myśli, zachowania oraz uczucia. Jej cel stanowi nabycie umiejętności racjonalnej oceny zdarzeń i zmiana niedostosowanych przekonań, która prowadzi do zmiany zachowania oraz poprawy nastroju.
  Zgodnie z teorią poznawczą zachowanie człowieka jest następstwem spostrzeżenia pewnego zdarzenia i jego interpretacji dokonanej zgodnie z posiadanymi przekonaniami. Kiedy przekonania te są nieracjonalne, narażają osobę na doświadczanie nieprzyjemności. Irracjonalnymi przekonaniami są na przykład: „wszyscy powinni mnie kochać” czy „moja wartość zależy od ilości osiąganych sukcesów”. Celem psychoterapii poznawczej jest modyfikacja tych niewłaściwych przekonań tak, by pozwalały na racjonalną, pozbawioną zniekształceń ocenę zdarzeń.

Psychoterapia krótkoterminowa:

• metody pracy są na tyle skonkretyzowane, intensywne i skuteczne, aby klient mógł w możliwie jak najkrótszym czasie rozwiązać swoje problemy i zminimalizować cierpienie
• skupia się na konkretnym problemie
• może trwać od kilku do kilkunastu sesji

  Efektem moich wieloletnich poszukiwań w celu coraz skuteczniejszego pomagania moim pacjentom jest zainteresowanie i w efekcie – szkolenie w metodzie ISTDP, która integruje w sobie najważniejsze cechy, które moim zdaniem powinna zawierać dobra psychoterapia: spójność, skuteczność (trwałość zmian), krótkoterminowość oraz solidne podstawy naukowe.

Intensywna Krótkoterminowa Psychoterapia Dynamiczna/ISTDP – Intensive Short Term Dynamic Psychotherapy/

• spójna i skuteczna metoda pracy terapeutycznej, która może przynieść efekty w stosunkowo krótkim czasie
• metoda stworzona w oparciu o pewne obszary teorii psychoanalitycznej, jak też o wiedzę z zakresu neurobiologii
• metoda oparta na teorii konfliktu wewnątrzpsychicznego – każda wypowiedź czy reakcja pacjenta może być rozumiana jako wyraz uczuć, lęku lub obron. Mobilizacja nieświadomych uczuć powoduje lęk i pacjent reaguje wówczas obronami. W ten sposób broni się przed doświadczeniem ukrytych uczuć, których ekspresja wobec innych ważnych osób w teraźniejszości lub przeszłości była nieakceptowana i wzbudzała lęk
• metoda oparta na teorii przywiązania Johna Bowlby’ego – niebezpieczne jest każde uczucie, impuls lub działanie, które mogłoby zagrozić pierwotnej więzi z opiekunem.Każde takie uczucie, impuls lub działanie wzbudza lęk i jest unikane
• uzyskanie pozytywnych efektów terapii, utrzymujących się w czasie, jest powiązane z możliwie pełnym doświadczeniem przez pacjenta swoich uczuć i zrozumieniem zależności pomiędzy uczuciami, lękiem i obronami.